De eerste dag in Vigo
Blijf op de hoogte en volg Nynke
18 Januari 2016 | Spanje, Vigo
Hallo allemaal!
Gister, 17 januari 2016 is mijn avontuur in Spanje begonnen. Ik was helemaal niet zenuwachtig, tot ik op Schiphol airport stond. Ik was niet zenuwachtig voor waar ik terecht zou komen, maar vooral voor het vliegen, of ik mijn overstap etc. kon vinden. Dit ging allemaal makkelijk en was erg vanzelfsprekend. Ik ben eerst van Ámsterdam naar Madrid gevlogen, toen van Madrid naar Vigo. Toen ik dar kwam stond mijn gastfamilie me al erg blij op te wachten en ze verwelkomden me met omhelzingen en tekeningen, dit was erg lief. We gingen met de auto naar huis, wat ongeveer een kwartier van het vliegveld is. Het eerste kwartier hebben de kinderen letterlijk met hun mond open naar me gestaard, maar ze wouden wel de hele tijd mijn hand vast pakken, dat was erg lief. Onderweg naar huis zijn we even langs het strand gereden en langs de school van de kinderen. Alles is op loopafstand, en het strand is erg mooi!
Toen we thuis waren kreeg ik even een rondleiding van de kinderen, heb ik ´café americano´ gedronken en ging ik even rustig op bed liggen en wat berichtjes versturen. Eva (mijn hostmom, zo noem ik haar maar even) had van alles voor me gekocht, handdoeken, fotolijstjes, en een nieuwe telefoon met internet! Eva en Julio (hostdad) waren meteen heel erg social en vriendelijk en deden er alles aan om mij op mn gemak te laten voelen. Om ongeveer half 7 kwamen er vrienden van Eva en Julio langs met hun Au pair uit Slovenië, Maja, van 24 en hun zoontje van 4. Maja heeft me veel verteld over hoe haar leven in Vigo is en wat ze doet in haar vrije tijd. Ook waarschuwde ze me direct dat ik hier niet normaal over straat kan met mn blonde haar!! Er zijn hier in de buurt veel Au pairs en veel Engelse leraren, die vaak in het weekend met elkaar optrekken. Maja neemt me aankomende zaterdag mee op stap, dan zal ik iedereen ontmoeten. Ik ben benieuwd. We hebben met zn allen hapjes gegeten, olijven, pizza, soort opgerolde pizza´s met hamblokjes en nog veel meer. Ik had ook stroopwafels en speculaas meegenomen, die zijn ook meteen even geproefd en goed in de smaak gevallen!
´s avonds heb ik nog even met de kinderen een spelletje gedaan en ze hebben me foto´s laten zien van de helikoptertrip die ze gemaakt haden een tijdje terug. De broers en de vader van Julio zijn piloten en daarom hadden ze een vlucht gemaakt over Vigo, heel erg mooi! Toen de kinderen naar bed gingen heb ik nog even met Eva en Julio voor de tv gezeten en wat gepraat, en rond half 12 ging ik ook naar bed want ik was erg moe.
Een aantal dingen zijn me meteen al opgevallen, het is hier zo ontzettend anders dan in Nederland! De kinderen gaan hier heel laat naar bed. Gister was het ongeveer 23:15 terwijl het vandaag gewoon een schooldag was! Eva zei dat dit een uitzondering was, normaal liggen ze rond 10 uur, wat ik nog steeds laat vind. Ook hebben ze erg vaak vrienden over de vloer, waar ze dan samen mee eten. Deze morgen heb ik met Eva het ochtendritueel uitgevoerd, de tasjes van de kinderen ingepakt, de kinderen gewekt en aangekleed en ze ontbijt gegeven. Als ontbijt hebben ze een halve kop warme melk en koekjes! (Muffins, de stroopwafels die ik had meegenomen, en mariakoekje) Ook dragen ze uniformen naar school wat eigenlijk wel heel makkelijk is, je hoeft niet na te denken wat de kinderen aandoen. De school begint hier om half 10. Ze gaan met de bus naar school en die stopt ongeveer voor de flat. Raquel en Elena (de kinderen) kunnen al erg goed Engels voor hun leeftijd, dus tot nu toe is de communicatie geen enkel probleem. Ik vraag ook vaak wat een woord in het Spaans is, zodat ik er ook nog wat van leer. Eva en Julio vinden het ook erg belangrijk dat de meisjes goed Engels lerén, op de tv hier is alles in het Spaans na gesynchroniseerd, maar zij hebben het op engelse tv ingesteld met ondertiteling zodat de kinderen (en zij zelf) beter Engels leren.
Tot nu toe voel ik me heel erg op mijn gemak, iedereen is heel aardig! Hoe mijn dagen er uit komen te zien weet ik nog niet precies, het belangrijkste is in ieder geval dat ik ´s ochtends alles klaar maak voor de kinderen, ze aankleed en ze naar de bus breng. De rest laat ik een beetje op me afkomen. Eva gaat vandaag bellen voor een Spaanse taalcursus, daar zal ik ook meteen veel mensen ontmoeten! Spannend, maar heel leuk!
Gister, 17 januari 2016 is mijn avontuur in Spanje begonnen. Ik was helemaal niet zenuwachtig, tot ik op Schiphol airport stond. Ik was niet zenuwachtig voor waar ik terecht zou komen, maar vooral voor het vliegen, of ik mijn overstap etc. kon vinden. Dit ging allemaal makkelijk en was erg vanzelfsprekend. Ik ben eerst van Ámsterdam naar Madrid gevlogen, toen van Madrid naar Vigo. Toen ik dar kwam stond mijn gastfamilie me al erg blij op te wachten en ze verwelkomden me met omhelzingen en tekeningen, dit was erg lief. We gingen met de auto naar huis, wat ongeveer een kwartier van het vliegveld is. Het eerste kwartier hebben de kinderen letterlijk met hun mond open naar me gestaard, maar ze wouden wel de hele tijd mijn hand vast pakken, dat was erg lief. Onderweg naar huis zijn we even langs het strand gereden en langs de school van de kinderen. Alles is op loopafstand, en het strand is erg mooi!
Toen we thuis waren kreeg ik even een rondleiding van de kinderen, heb ik ´café americano´ gedronken en ging ik even rustig op bed liggen en wat berichtjes versturen. Eva (mijn hostmom, zo noem ik haar maar even) had van alles voor me gekocht, handdoeken, fotolijstjes, en een nieuwe telefoon met internet! Eva en Julio (hostdad) waren meteen heel erg social en vriendelijk en deden er alles aan om mij op mn gemak te laten voelen. Om ongeveer half 7 kwamen er vrienden van Eva en Julio langs met hun Au pair uit Slovenië, Maja, van 24 en hun zoontje van 4. Maja heeft me veel verteld over hoe haar leven in Vigo is en wat ze doet in haar vrije tijd. Ook waarschuwde ze me direct dat ik hier niet normaal over straat kan met mn blonde haar!! Er zijn hier in de buurt veel Au pairs en veel Engelse leraren, die vaak in het weekend met elkaar optrekken. Maja neemt me aankomende zaterdag mee op stap, dan zal ik iedereen ontmoeten. Ik ben benieuwd. We hebben met zn allen hapjes gegeten, olijven, pizza, soort opgerolde pizza´s met hamblokjes en nog veel meer. Ik had ook stroopwafels en speculaas meegenomen, die zijn ook meteen even geproefd en goed in de smaak gevallen!
´s avonds heb ik nog even met de kinderen een spelletje gedaan en ze hebben me foto´s laten zien van de helikoptertrip die ze gemaakt haden een tijdje terug. De broers en de vader van Julio zijn piloten en daarom hadden ze een vlucht gemaakt over Vigo, heel erg mooi! Toen de kinderen naar bed gingen heb ik nog even met Eva en Julio voor de tv gezeten en wat gepraat, en rond half 12 ging ik ook naar bed want ik was erg moe.
Een aantal dingen zijn me meteen al opgevallen, het is hier zo ontzettend anders dan in Nederland! De kinderen gaan hier heel laat naar bed. Gister was het ongeveer 23:15 terwijl het vandaag gewoon een schooldag was! Eva zei dat dit een uitzondering was, normaal liggen ze rond 10 uur, wat ik nog steeds laat vind. Ook hebben ze erg vaak vrienden over de vloer, waar ze dan samen mee eten. Deze morgen heb ik met Eva het ochtendritueel uitgevoerd, de tasjes van de kinderen ingepakt, de kinderen gewekt en aangekleed en ze ontbijt gegeven. Als ontbijt hebben ze een halve kop warme melk en koekjes! (Muffins, de stroopwafels die ik had meegenomen, en mariakoekje) Ook dragen ze uniformen naar school wat eigenlijk wel heel makkelijk is, je hoeft niet na te denken wat de kinderen aandoen. De school begint hier om half 10. Ze gaan met de bus naar school en die stopt ongeveer voor de flat. Raquel en Elena (de kinderen) kunnen al erg goed Engels voor hun leeftijd, dus tot nu toe is de communicatie geen enkel probleem. Ik vraag ook vaak wat een woord in het Spaans is, zodat ik er ook nog wat van leer. Eva en Julio vinden het ook erg belangrijk dat de meisjes goed Engels lerén, op de tv hier is alles in het Spaans na gesynchroniseerd, maar zij hebben het op engelse tv ingesteld met ondertiteling zodat de kinderen (en zij zelf) beter Engels leren.
Tot nu toe voel ik me heel erg op mijn gemak, iedereen is heel aardig! Hoe mijn dagen er uit komen te zien weet ik nog niet precies, het belangrijkste is in ieder geval dat ik ´s ochtends alles klaar maak voor de kinderen, ze aankleed en ze naar de bus breng. De rest laat ik een beetje op me afkomen. Eva gaat vandaag bellen voor een Spaanse taalcursus, daar zal ik ook meteen veel mensen ontmoeten! Spannend, maar heel leuk!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
